In het hart van het uitgestrekte Kluisbos in Buizingen ligt een uitzonderlijk staaltje Belgische architectuur verborgen tussen de bomen. Deze voormalige kapel, oorspronkelijk ontworpen door de visionaire architect Henry Lacoste, vormt een zeldzame symbiose tussen spiritualiteit en structurele expressie. Waar ooit stilte en contemplatie de ruimte beheersten, werd vandaag een architecturaal antwoord geformuleerd op de vraag hoe erfgoed in de 21ste eeuw opnieuw betekenisvol kan worden gemaakt. Met groot respect voor het originele ontwerp werd het gebouw recent herbestemd tot een inspirerende plek die tegelijk rust en dynamiek ademt. Een plek waar wonen, werken of ontvangen opnieuw resonantie krijgt.

Een architecturaal signatuur met historische diepgang
Henry Lacoste, een toonaangevend architect uit het interbellum, staat bekend om zijn uitgesproken vormentaal en zijn verzoening van traditionele materialen met modernistische principes. In deze kapel komen zijn principes volledig tot hun recht: de monumentale paraboolstructuur, de ritmiek van de gevelopeningen en de verticaliteit van de toren contrasteren op subtiele wijze met de horizontale belijning van het interieur. De gele baksteen, het uitgepuurde metselwerk en het herstelde stalen schrijnwerk brengen de oorspronkelijke kracht van het gebouw opnieuw naar voren. Alles is met zorg en precisie gerestaureerd, waardoor de ruimte nu uitnodigt tot een herinterpretatie — niet als museaal object, maar als functioneel en leefbaar geheel.

Een stille kracht met hedendaagse invulling
De herbestemming van deze kapel biedt een harmonieuze balans tussen het behouden van erfgoed en het toevoegen van nieuwe functies. De ruime volumes, het overvloedige daglicht en de serene bosomgeving maken de kapel uitermate geschikt voor diverse invullingen. Van een hoogwaardige werkplek tot een gastenverblijf of een private woonfunctie: het gebouw laat zich flexibel lezen en gebruiken. Zonder afbreuk te doen aan de sacrale sfeer werd een gelaagde indeling voorzien over meerdere niveaus, waarbij open ruimtes en besloten zones elkaar afwisselen. De eenvoud van de ingrepen versterkt het karakter van het gebouw: ingetogen, tijdloos en verfijnd.

Wonen of werken in dialoog met erfgoed en landschap
Wat deze kapel bijzonder maakt, is niet alleen haar architectuur, maar ook haar ligging. In de beslotenheid van het Kluisbos krijgt tijd een ander ritme. De toegang via een lange dreef, de omringende natuur en de stilte vormen een zeldzame context waar ruimte, rust en reflectie samenkomen. Dit is geen gebouw dat zich opdringt, maar een plek die zich openstelt. Voor wie op zoek is naar een betekenisvolle woon- of werkplek, vormt deze kapel een unieke kans: een erfgoedparel waarin architectuur opnieuw tot leven komt.