De bekende Belgische architect Lucien-Jacques Baucher (geboren in Brussel in december 1929 en overleden in Uccle in februari 2023), opgeleid aan La Cambre, was tussen 1952 en 1963 partner van Jean-Pierre Blondel en Odette Filippone. Hij evolueerde in de loop van zijn carrière naar een meer organische vorm van functionalisme. De woning in kwestie is gepubliceerd in architectuurtijdschriften en staat bekend als een uitstekend voorbeeld van regionaal modernisme, en wordt zelfs beschouwd als een voorbeeld van bioklimatische architectuur.

De ruimtelijke organisatie is functioneel en doordacht, met een duidelijke plattegrond gebaseerd op een eenvoudig circulatiesysteem. De opbouw van de volumes is gevarieerd, met open gevels aan zowel de straat- als de tuinzijde, evenals gesloten gevels met een reeks kleine openingen. De voorgevel heeft brede vensters die ritmisch zijn verdeeld over reguliere traveeën, gemarkeerd door uitstekende metselwerkkoppen die het overhangende dak ondersteunen. De ingang verbindt 2 volumes: een parallel aan de straat, georiënteerd naar het oosten en verdeeld over twee halve niveaus, met slaapkamers en badkamers. Het andere volume staat haaks op de straat en herbergt de leefruimtes die uitkomen op de tuin, gelegen op het zuidwesten, met een houten terras in de hoek van deze 2 volumes.

Alle ruimtes in deze woning zijn authentiek en nemen je mee terug naar de jaren zestig, met een prachtige vloeiende woonkamer en eetkamer in geometrisch uitgelijnde volumes. Ook de keuken lijkt stil te staan in de tijd.

Op verzoek van de klanten heeft Lucien-Jacques Baucher in 1976-1977 een uitbreiding naar voren toe gerealiseerd, inclusief de keuken, eetkamer en de nieuwe entree. Het modernisme houdt van minimalisme, netheid en functionaliteit, maar altijd met een sterke gevoeligheid voor een zuivere en aangename esthetiek, zonder franje. De materiaalkeuze ondersteunt daarom het streven om van het huis een warm nest te maken. Hout roept die sfeer van gezelligheid op en wordt dan ook veelvuldig gebruikt in deze woning, met name voor de dakconstructie, de trap en de raamkozijnen (in afzelia), maar ook voor het plafond van de woonkamer (in dennenhout).

Er is ook een duidelijke architectonische verbinding met de groene omgeving, waardoor het interieur naadloos overgaat in het exterieur. De sfeer in deze woning is dus open en luchtig, met een prachtig uitzicht op de tuin door de vele fraai afgewerkte raampartijen van vloer tot plafond.

Een hoogstaand concept van de modernistische esthetiek. Uiteraard heeft de woning enkele updates nodig om aan de moderne comfortnormen te voldoen, maar de unieke structuur, architectuur, interieurinrichting en waardevolle materialen zijn op zichzelf onschatbaar. Zelden zien we gebouwen die zo goed bewaard zijn gebleven. De woning is ook altijd perfect onderhouden, het dak is in 2012 gerenoveerd en in 2013 zijn er discreet zonnepanelen geplaatst.